شما هم مثل من هستید که نوشته های افراد و با صدای خودشون می‌خونید؟
، مثلا نوشته مامانم صدای نرم و با محبت خودشو داره از نوشته برادرم صدای شوخی و خنده هاش میاد. این صدا مختص نوشته نیست حتی تو استیکرها هم این موضوع صادقه بعضی هاشون صدای دلخوری فرستنده رو میدن. یا ایموجی های غمگین و تسلیت که صدای آدم‌هایی رو منتقل می‌کنندکه با هم فرق دارن حتی غمشون هم اندازه هم نیست هر دو یه جمله رو نوشتند ولی از یکی صدای همدردی یه دوست رو می‌شنوی و از اون یکی صدای ادای وظیفه مثلا یه دوست دیگه رو
فقط چیزی که جالبه اینه با هر کسی که توی چت های کوتاه و بلند صحبت می‌کنم انگار روبروم نشسته یا با گوشی داریم حرف می زنیم. دقیقا با خوندن نوشته ش صداش توی گوشم می‌پیچه صدای خنده های کشدار عزیزی که میگه فدااااااات
شاید دلیل اینکه میگن یک نویسنده با نوشته هاش صداشو به گوش همه می‌رسونه مبین همین حرفه
